Spadku można zrzec się tylko przed notariuszem
Choć generalną zasadą jest, iż wszelkie umowy o przyszły spadek po osobie żyjącej są nieważne, prawo przewiduje jeden wyjątek. Spadkobierca i spadkodawca mogą przed notariuszem podpisać umowę, na mocy której spadkobierca zrzeka się spadku.
Spadkobierca może zrzec się
dziedziczenia ustawowego. Jest to o tyle istotne, że nawet jeśli zrzeknie się spadku, będzie mógł zostać powołany do dziedziczenia na podstawie
Sie müssen registriert sein, um Links zu sehen.
Zrzekając się spadku, spadkobierca może wskazać osoby, na rzecz których zrzeka się swoich uprawnień.
Do zrzeczenia się spadku po żyjącym spadkobiercy niezbędna jest
umowa zawarta w formie
Sie müssen registriert sein, um Links zu sehen.
, między spadkobiercą a spadkodawcą. Tego typu umowa zawarta w innej formie będzie nieważna.
Zobacz również:
Sie müssen registriert sein, um Links zu sehen.
Zrzeczenie się spadku pozbawia uprawnień zarówno spadkobiercę-stronę umowy, jak i jego zstępnych, czyli dzieci, wnuków, itd. Obejmie ono również dzieci spadkobiercy, które urodzą się po zawarciu umowy.
Zawarcie umowy przez spadkobiercę nie wymaga uzyskania
zgody dzieci ani sądu rodzinno-opiekuńczego, w przypadku małoletnich.
Umowa zrzeczenia się dziedziczenia przez spadkobiercę może zostać odwołana poprzez sporządzenie kolejnej, także w formie aktu notarialnego.
Uchyla ona skutki umowy o zrzeczenie się spadku i spadkobierca nabywa ponownie wszelkie
uprawnienia.
Poza wyżej wskazaną, umowy o przyszły spadek są
nieważne. Po śmierci spadkodawcy można jednak zbyć spadek w całości lub części.
Jest to jednak możliwe dopiero po złożeniu oświadczenia o przyjęciu spadku bądź po upływie
6 miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule powołania.
Nabywca wejdzie we wszystkie prawa i obowiązki spadkobiercy. Będzie więc mógł zostać obciążony długami spadkowymi.
Zobacz również serwis:
Sie müssen registriert sein, um Links zu sehen.
Przyszły nabywca może żądać zawarcie umowy dopiero po przeprowadzeniu
postępowania spadkowego. W trakcie takiego postępowania może bowiem okazać się, że spadkobierca zostanie uznany za niegodnego dziedziczenia i zostanie pozbawiony w spadku.
Odrzucenie albo zrzeczenie się spadku
Autor: Iryna Kowalczuk • Opublikowane: 2014-07-29
Chciałbym się dowiedzieć, jak ja i moja rodzina (żona i dzieci) możemy uniknąć dziedziczenia długów po moich rodzicach. Czym się różni
zrzeczenie się spadku od odrzucenia go? Dodam, że mamy z żoną wspólność majątkową. Czy rozdzielenie wspólnego majątku zaoszczędziłoby mojej żonie kłopotów?
Z analizy zawartego w Pańskim pytaniu stanu faktycznego sprawy wynika, że chce Pan zabezpieczyć siebie i swoją rodzinę przed długami Pańskich rodziców po ich śmierci. Nie można bowiem wykluczyć, że Pan lub Pańscy zstępni mogą odziedziczyć długi, jeśli nie podejmie Pan żadnych kroków prawnych, aby uniknąć za nie odpowiedzialności.
Po pierwsze należy wskazać, że dopóki Pańscy rodzice żyją, ani Pan, ani Pańskie dzieci nie zostaną pociągnięci do odpowiedzialności za ich długi.
Zgodnie z przepisem art. 924 Kodeksu cywilnego (w skrócie: K.c.): „spadek (rozumiany jako suma praw i obowiązków zmarłego) otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy”, a „spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku” (art. 925 K.c.) Formalnie wszelkie przysługujące spadkodawcy prawa i obowiązki majątkowe przechodzą więc na jednego lub kilku spadkobierców z chwilą śmierci spadkodawcy.
Nabycie to nie ma jednak charakteru ostatecznego, gdyż spadkobierca może np.
odrzucić spadek (art. 1012 K.c.).
Spadek to wszystko to, co w chwili śmierci posiadała osoba zmarła –wszystkie jej aktywa i pasywa – czyli również długi.
W pierwszej kolejności na podstawie ustawy spadek dziedziczą małżonek oraz dzieci zmarłego. W ciągu sześciu miesięcy od śmierci spadkodawcy można jednak odrzucić spadek. Po tym, jak Pan odrzuci spadek, będą go musiały odrzucić również Pańskie dzieci i wnuki.
Interesuje Cię ten temat i chcesz wiedzieć więcej?
Sie müssen registriert sein, um Links zu sehen.
Odrzucenie spadku, podobnie jak jego przyjęcie, jest oświadczeniem woli, które dla swej skuteczności spadkobierca musi złożyć w przepisanej formie i terminie. Oświadczenie to składa się przed sądem lub notariuszem. Można je złożyć ustnie lub z podpisem urzędowo poświadczonym.
Termin na złożenie oświadczenia o odrzuceniu spadku wynosi sześć miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania, co oznacza, że czas ten nie musi być liczony od daty otwarcia spadku, tj. od chwili śmierci spadkodawcy. Decydujące znaczenie ma to, kiedy spadkobierca powziął wiadomość o fakcie powołania do spadku, który może wynikać z ustawy bądź z testamentu.
Proszę jednak mieć na uwadze, że jeżeli spadkobierca nie złoży oświadczenia o odrzuceniu spadku w wymaganym terminie, to jest to równoznaczne z prostym przyjęciem spadku, czyli powstaniem nieograniczonej odpowiedzialności za długi spadkowe.
Odpowiedzialność za długi spadkowe może być różna w zależności od okresu, w którym spadkobierca realizuje ciążące na nim obowiązki, oraz od sposobu przyjęcia spadku.
Od chwili otwarcia spadku do jego przyjęcia spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe tylko ze spadku. Wierzyciele spadkowi nie mogą zatem zaspokoić swoich roszczeń z majątku osobistego spadkobiercy.
Od momentu przyjęcia spadku do jego podziału spadkobierca ponosi odpowiedzialność z całego swojego majątku, zarówno osobistego, jak i nabytego wskutek spadkobrania. Natomiast po dziale spadku spadkobiercy ponoszą odpowiedzialność za długi spadkowe w stosunku do wielkości udziałów.
Podsumowując powyższe rozważania: po śmierci rodziców powinien Pan
odrzucić spadek, aby uniknąć dziedziczenia długów. To samo powinny uczynić Pańskie dzieci.
Inną możliwością jest (na podstawie art. 1048 K.c.)
zrzeczenie się dziedziczenia po każdym z rodziców. Zgodnie z wymienionym artykułem spadkobierca ustawowy może przez umowę z przyszłym spadkodawcą zrzec się spadku po nim. Umowa taka powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Powinien Pan zatem udać się z rodzicami do notariusza. Należy mieć ze sobą dowody osobiste. Notariusz może żądać aktów urodzenia, z których będzie wynikało Państwa pokrewieństwo. Zarówno Pan, jak i każdy z rodziców muszą być obecni w tym samym czasie u notariusza, aby spisać umowy.
W przypadku
zrzeczenia się dziedziczenia przez Pana nie będą dziedziczyć również Pana dzieci, chyba że w umowie o zrzeczenie się dziedziczenia znajdzie się zapis, że zrzeczenie nie obejmuje zstępnych zrzekającego się.
Umowa o zrzeczenie się dziedziczenia jest skuteczna bez względu na to, ile czasu upłynęło pomiędzy chwilą jej zawarcia a datą śmierci spadkodawcy.
Reasumując: aby uniknąć w przyszłości odziedziczenia długów po rodzicach, może Pan albo
zrzec się dziedziczenia po każdym z rodziców w drodze umowy notarialnej, albo po śmierci rodziców
odrzucić spadek po nich. Dopóki rodzice żyją, ani Pan, ani tym bardziej Pańska żona nie będzie odpowiadać za długi Pańskich rodziców.
